เมื่อรักจบลง!... ใครคือคนผิด?
เรื่องความรัก . . . เมื่อมันจบลง มักต่างฝ่ายต่างคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนผิด โทษกันไปโทษกันมาว่า . . . ตัวเองไม่ผิด แต่ถ้าเรามานั่งคิดจะรู้ว่า . . . ไม่มีใครผิด หรือผิดทั้งคู่
อยากบอกว่าสับสนไปหมดแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา? ใครคือคนที่ผิด. . . เราหรือว่าเขาคนนั้น เราผิดที่เราไม่ห้ามใจตัวเอง. . . เราผิดที่เราหลงรักเขา. . . เราผิดเหรอ? . . . ที่ห้ามใจของตัวเองไม่ได้
ทุกครั้งที่ผ่านมา เราเลือกที่จะเก็บมันเอาไว้กับตัวเอง. . . มากกว่าที่จะเอ่ยบอกใครคนนั้น ที่เราแอบรัก เพราะเรากลัว. . . กลัว. . . ว่ามันจะไม่มีวันดีๆอย่างเมื่อวานอีกแล้ว กลัว. . . ว่าความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้มันจะหมดไป กลัว. . . ว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ได้เห็นหน้า ได้พูดคุยบ้างก็ยังดี . . . ไม่ต้องการมากไปกว่านี้เลย จนวันที่เรามีตัวจริง ความรู้สึกนี้ก็หายไป จนเกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่า. . . มันเป็นอย่างไร ลืมรสชาติของความเจ็บปวดของการแอบหลงรักใครสักคน โดยที่เขา ไม่มีวันรู้ว่ามันเป็นอย่างไร
จนวันนี้ . . .วันที่เราได้เจอเขาคนหนึ่ง เหมือนคนทั่วๆไป ไม่มีอะไรเด่น นอกจากความมีมนุษย์สัมพันธ์ดี ที่มีให้ ความมีน้ำใจที่เต็มเปี่ยม ตลอดเวลาที่ผ่านมา ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นระหว่างเรากับเขา
มันก็ระบุไม่ได้เหมือนกันว่าเป็นอะไร "เพื่อน" หรือ "คนพิเศษ" ทุกอย่างมันไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น ใช่ก็ไม่ใช่ จะไม่ใช่ก็ใช่ ไม่อยากเออออไปเอง ว่าเขามีใจให้. . . ว่าเขาสนใจ
เพราะเขายังทำแบบนี้กับอีก 10 คนอื่นๆ ไม่ได้แตกต่างจากเราเลย เขาผิด. . . แล้วผิดเพราะอะไรล่ะ ไม่รู้เหมือนกัน? ส่วนเราผิด. . . ที่มาคิดเกินเลยกว่าคำว่าเพื่อน ผิด. . . ที่ไม่ยอมห้ามตัวเอง. . . ไม่รู้เหมือนกันเพราะอะไร
บอกตามตรงว่า . . เสียศูนย์มาก เรียกว่าเสียการทรงตัวไปเลยล่ะ ณ ชั่วโมงนี้ คิดไม่ออก บอกไม่ถูก และไม่มีอะไรจะพูดเลยแม้แต่คำเดียว มันตื้อๆๆ ตึ๊บๆๆยังไงบอกไม่ถูก เหมือนโดยไม้หน้าสามตีหัว สุดท้ายมันเลย กลัว. . . แต่ไม่รู้ว่ากลัวอะไรเหมือนกัน
และแล้ว. . . วันนั้นก็มาถึง วันที่เราเจ็บสุดๆ กับคนที่เราแอบหลงรัก และคิดว่าเขารักเราด้วย เขาพาใครมาแนะนำให้เรารู้จัก และบอกกับเราว่า… "นี่คือแฟนเรา" ตอนนั้น. . . ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
ที่คิดว่าเขามีใจให้เรา. . .มันกลับไม่ใช่ เราได้แต่ถามตัวเองว่า . . . "ทำไมเขาไม่เลือกเรา" "ทำไมเขาไม่รักเรา" "ทำไมเขาทิ้งเราไปง่ายจัง" "ทำไมความรักของเรา มันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอ" "ตลอดเวลาที่ผ่านมา ทำไมเขาต้องทำดี และเหมือนมีใจให้เรา"
. . . และ ทำไมทำไมทำไม อีกนับล้านที่มันวิ่งไปมาจนแทบจะบ้า จนสุดท้ายมันก็ยังไม่ได้คำตอบ . . . และมันยังคงเป็นคำถามที่ค้างคาใจ กับฉันจนกระทั่งทุกวันนี้…
อยากบอกว่าสับสนไปหมดแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา? ใครคือคนที่ผิด. . . เราหรือว่าเขาคนนั้น เราผิดที่เราไม่ห้ามใจตัวเอง. . . เราผิดที่เราหลงรักเขา. . . เราผิดเหรอ? . . . ที่ห้ามใจของตัวเองไม่ได้
ทุกครั้งที่ผ่านมา เราเลือกที่จะเก็บมันเอาไว้กับตัวเอง. . . มากกว่าที่จะเอ่ยบอกใครคนนั้น ที่เราแอบรัก เพราะเรากลัว. . . กลัว. . . ว่ามันจะไม่มีวันดีๆอย่างเมื่อวานอีกแล้ว กลัว. . . ว่าความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้มันจะหมดไป กลัว. . . ว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ได้เห็นหน้า ได้พูดคุยบ้างก็ยังดี . . . ไม่ต้องการมากไปกว่านี้เลย จนวันที่เรามีตัวจริง ความรู้สึกนี้ก็หายไป จนเกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่า. . . มันเป็นอย่างไร ลืมรสชาติของความเจ็บปวดของการแอบหลงรักใครสักคน โดยที่เขา ไม่มีวันรู้ว่ามันเป็นอย่างไร
จนวันนี้ . . .วันที่เราได้เจอเขาคนหนึ่ง เหมือนคนทั่วๆไป ไม่มีอะไรเด่น นอกจากความมีมนุษย์สัมพันธ์ดี ที่มีให้ ความมีน้ำใจที่เต็มเปี่ยม ตลอดเวลาที่ผ่านมา ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นระหว่างเรากับเขา
มันก็ระบุไม่ได้เหมือนกันว่าเป็นอะไร "เพื่อน" หรือ "คนพิเศษ" ทุกอย่างมันไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น ใช่ก็ไม่ใช่ จะไม่ใช่ก็ใช่ ไม่อยากเออออไปเอง ว่าเขามีใจให้. . . ว่าเขาสนใจ
เพราะเขายังทำแบบนี้กับอีก 10 คนอื่นๆ ไม่ได้แตกต่างจากเราเลย เขาผิด. . . แล้วผิดเพราะอะไรล่ะ ไม่รู้เหมือนกัน? ส่วนเราผิด. . . ที่มาคิดเกินเลยกว่าคำว่าเพื่อน ผิด. . . ที่ไม่ยอมห้ามตัวเอง. . . ไม่รู้เหมือนกันเพราะอะไร
บอกตามตรงว่า . . เสียศูนย์มาก เรียกว่าเสียการทรงตัวไปเลยล่ะ ณ ชั่วโมงนี้ คิดไม่ออก บอกไม่ถูก และไม่มีอะไรจะพูดเลยแม้แต่คำเดียว มันตื้อๆๆ ตึ๊บๆๆยังไงบอกไม่ถูก เหมือนโดยไม้หน้าสามตีหัว สุดท้ายมันเลย กลัว. . . แต่ไม่รู้ว่ากลัวอะไรเหมือนกัน
และแล้ว. . . วันนั้นก็มาถึง วันที่เราเจ็บสุดๆ กับคนที่เราแอบหลงรัก และคิดว่าเขารักเราด้วย เขาพาใครมาแนะนำให้เรารู้จัก และบอกกับเราว่า… "นี่คือแฟนเรา" ตอนนั้น. . . ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
ที่คิดว่าเขามีใจให้เรา. . .มันกลับไม่ใช่ เราได้แต่ถามตัวเองว่า . . . "ทำไมเขาไม่เลือกเรา" "ทำไมเขาไม่รักเรา" "ทำไมเขาทิ้งเราไปง่ายจัง" "ทำไมความรักของเรา มันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอ" "ตลอดเวลาที่ผ่านมา ทำไมเขาต้องทำดี และเหมือนมีใจให้เรา"
. . . และ ทำไมทำไมทำไม อีกนับล้านที่มันวิ่งไปมาจนแทบจะบ้า จนสุดท้ายมันก็ยังไม่ได้คำตอบ . . . และมันยังคงเป็นคำถามที่ค้างคาใจ กับฉันจนกระทั่งทุกวันนี้…